تکلیف هشتم 2 کیس موردی پورتر

راهبردهای عمومی سه گانه پورتر (مجموعه تولید و صادرات سنگ)

پورتر در بحث راهبردهای رقابتی سه نوع راهبرد عمومی را برای سازمان­ها پیشنهاد می­کند:

·        رهبری هزینه

·        تمایز

·        تمرکز

از جمله روش­های دستیابی به رهبری هزینه می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

·        تهیه مواد اولیه از تأمین کنندگان جدید و ارزان­تر

·        افزایش بهره ­وری فرآیندها

·        افزایش بهره­ وری نیروی انسانی

·        افزایش تولید و به کارگیری از صرفه­جویی در مقیاس

مزایای این راهبرد با توجه به نیروهای پنج گانه پورتر، ایجاد دشواری برای ورود تازه­واردها، افزایش مشتریان و مزیت رقابتی در برابر سایر رقباست. ولی این استراتژی علاوه بر مشکل ماندگاری در دراز مدت جنگ قیمتی هم در بین رقبا ایجاد می­کند که می­تواند منجر به ضرر شرکت در مقابل رقبایی با هزینه­ های تمام شده پایین­تر شود.

از جمله موارد ذکر شده افزایش بهره­ وری ماشین آلات و نیروی انسانی برای شرکت ممکن است چرا که در حال حاضر شرکت با ظرفیتی بسیار پایین­تر از ظرفیت اسمی دستگاه­ها در حال تولید است. با افزایش تولید خود به خود کاهش هزینه سربار در ازای واحد محصول ایجاد خواهد شد. این تغییرات در حال حاضر بهترین استراتژی ممکن برای شرکت است ولی بدلیل مشکل سرمایه در گردش این استراتژی براحتی قابل بکارگیری نیست.

راهبرد دوم یا تمرکز بواسطه  تمرکز بر یک یا تعداد محدودی بخش (بازار، تخصص، ...) و همچنین ایجاد یک برند تخصصی در حوزه­ای محدود قابل دستیابی است. این راهبرد به دلیل درک بهتر و تخصصی­تر از بخشی خاص می­تواند شرکت را در ایجاد یک نام تجاری (بواسطه تخصص) یاری دهد و همچنین برای تازه وارد­ها به عنوان یک مانع بزرگ برای ورود عمل کند. علاوه بر موارد ذکر شده محدود شدن فرصت­های خارج از بخش انتخاب شده و کاهش موفقیت شرکت در صورت رکود در بخش انتخاب شده را نیز می­توان به عنوان معایب این راهبرد در نظر گرفت.

این راهبرد در حال حاضر با توجه به تولید انحصاری شرکت در حال انجام است که همانطوری که ذکر شد رکود بخش خاص می­تواند به ضرر شرکت باشد همانطور که اتمام معادن سنگ خاص به معنی از بین رفتن قسمتی از مشتریان شرکت است. همچنین انتخاب بازار خاص برای سنگ­های گران قیمت نیز از جمله استراتژی­های بکارگیری شده در شرکت است که ممکن است همانطور که گفته شد باعث عدم رشد شرکت در بازارهای دیگر شود.

راهبرد سوم یا همان تمایز از طریق برندسازی و ایجاد بازار مطلوب (بواسطه ایجاد نیاز) و یا دستیابی به عملکردی فراتر از سایر رقبا ایجاد می­شود. این راهبرد نیاز به انعطاف­پذیری بالا در سازمان داشته و از طریق ایجاد یک مزیت رقابتی که باعث فاصله گرفتن از سایر رقبا شود قابل دستیابی است. عموماً مشکل این راهبرد در حفظ طولانی مدت این تمایز است و همچنین هزینه­بر بودن فعالیت­های لازم برای ایجاد و حفظ این تمایز و کم رنگ شدن این تفاوت در طولانی مدت از جمله مشکلات احتمالی این استراتژی هستند.

تمایز برند در شرکت تا حدی وجود دارد ولی خیلی بارز نیست. همچنین بدلیل نداشتن سرمایه در گردش کافی امکان توسعه محصولات جدید وجود ندارد.